Plenty of wine in Mendoza!

Goed, het is alweer even geleden dat we een blog schreven. Toegegeven: we zijn gewoon te erg 'van-onze-stoel' aan het relaxen in Valparaiso, maar daarover later natuurlijk meer! Eerst Mendoza en Maipu.

Ik geloof dat we jullie hebben achtergelaten in Bariloche. Na meerdere ervaringen in de lucht (van A naar B) hebben we besloten nu toch maar eens de bus te pakken. De reis van Bariloche naar Mendoza duurt ongeveer 19 uur. Nu hoor ik je denken; dat is best veel. Klopt, daarom boekten we dan ook 'cama-seats', een moeilijke term voor dikke leren stoelen die in een vrij grote hoek naar achteren kunnen buigen. Best lekker. De bus zit vol, vaste plaatsen, dus geen probleem en we zijn vrij vlot vertrokken uit Bariloche.

Deze route staat niet perse te boek als heel erg mooi, dus we besluiten ons wat meer te focussen op de verschillende films die worden vertoond. Een uitstekende tactiek, want we vallen vrij snel in slaap. Ja, we worden zelfs niet wakker van keiharde muziek van onze achterbuurvrouw. Zij is een beetje in hogere sferen, en ziet de busrit dan ook meer als een astrale reis. Hoewel eerst nog smaakvol (Loreena Mckennitt) vervolgt zij haar muzikale 'trip' met wat panfluit-klassiekers (kan dat?). 'S ochtends worden we gewekt voor het ontbijt, en vrij snel daarna staan we op het bizar drukke station van Mendoza.

Onze eerste twee dagen in Mendoza spenderen we in Maipu, een klein dorpje aan de rand van het stadscentrum. Maipu is de thuishaven van verschillende wijngaarden (bodega's), die we dan ook graag willen bezoeken. We slapen in het TikayKilla hotel, gerund door Francisco, vrouw, hond (Sookie) en een baby van 11 maanden (benjamin, of benji in het kort). Benjamin was verantwoordelijk voor het vermaak tijdens het ontbijt.

Echt een ultiem relaxte plek, prachtige natuur en werden meer dan goed verzorgd. Hier ontmoetten we ook twee Amerikanen (Katie en Alex) waar we later nog een dag mee rondfietsen en een stel uit zweden/engeland. Erg leuk om op de veranda mee te kletsen. Overigens werkt Fransisco zich een,slag in de rondte, aangezien zijn vrouw een andere baan heeft en de hele dag weg is.

We zouden geen echte Nederlanders zijn wanneer we geen fietsen huren, dit doen we dan ook beide dagen. Op dag 1 bezoeken we een leuke biergarten, bodega Trapiche en drinken we nog meer glazen wijn tijdens een proeverij in de lokale wijnwinkel. Genoeg alcohol voor een dag, s avonds eten we daarom in het hotel. De volgende dag gaan we er opnieuw met de fiets opuit, en eerst nogmaals naar de wijnwinkel. Hij heeft ons de vorige dag beloofd dat als we terugkomen, hij ons het recept van,zijn Empanada's geeft. Die is dus in de pocket.

We gaan onderweg naar Boutique Bodega Carinae en komen daar ook onze Amerikaanse vrienden tegen. We besluiten samen op te trekken. Bodega Carinae is eigendom van een Frans stel (Philippe en Brigitte) en is een kleine wijngaard (90.000 flessen per jaar). Alles onder de ton krijgt daardoor de term 'boutique' te verwerken. Zij doen alles nog op oude wijze, bijvoorbeeld het pletten van de druiven met een 150 jaar oude pers. Heel interessant, en zoals overal eindigt ook deze tour met een proeverij. Daarna lunchen we met onze Amerikaanse vrienden, en gaan we terug naar het hotel.

Het eten was spannend. Het restaurant op de hoek, daar moesten we zijn. Goed, wij braaf daarheen. Irene bestelt Chivere, en ik de Asado Completo. Chivere is dus geit.. Maar eigenlijk best lekker! Een Asado Completo zijn meerdere stukken vlees van de bbq. Twee van die stukken kende ik niet, maar moest ik toch proberen. .... .... .... Niet overdreven lekker. Het blijkt dat ik de darm van een koe at?! U begrijpt, daar ben ik even van ondersteboven. De rest is overigens heerlijk.

Dag 3 en 4 spenderen we in het centrum van Mendoz. We slapen in Hostal Mora, een levendig hostel waar we Yves (Duits), Patrick (Zwitser) en een jongen uit Zweden ontmoeten. Onze kamer bevondt zich op een zeer romantische verhoging in de tuin, echter was die net een dag eerder geschilderd en waren de verfdampen noet echt rustgevend. Op dag 3 doen we verder niet zoveel. Dag 4 begint met een heerlijk ontbijt: pannekoeken en gebakken eieren. Die hebben we al even niet gehad.

We gaan lunchen met Yves en de jongen uit Zweden. Het is warm, en dan wil je graag een onwijs fris biertje. Onze schrik is dan ook groot wanneer de ober ons vertelt dat er geen geen bier is, en geen wijn, en geen andere alcoholische dranken. Of nou ja, ze zijn er wel maar we krijgen ze niet. Het blijkt namelijk verkiezingsdag te zijn en dan mag er absoluut geen alcohol gedronken worden. Na een uur al draait de eigenaar bij en krijgen we toch ons bier, maargoed.

Na de lunch terug naar het hotel. We willen langs de supermarkt om nog een biertje te halen in de tuin. Ook daar, en in alle andere winkels hetzelfde probleem; geen alcohol. Een aantal wilden het ons wel verkopen, maar dan moesten we het wel in de winkel opdrinken. Erg interessant allemaal. Vooral Yves bleek hiertegen weinig bestand. Een Duitser moet gewoon zijn bier hebben. Hij is dan ook zelf nog geruime tijd op zoek gegaan naar boer, en vond uiteindelijk ook winkels die bier verkochtten, in de wat schimmige delen van de stad. Dit lever hem een lied (van de Zweed) en de titel "el hombre de cerveza" op, hilarisch. We hebben ze vervolgens leren pesten, erg gezellig.

Zodra de avond valt moeten we ons excuseren, we hebben namelijk afgesproken met een oude vriend van Irene; Matthias. Hij heeft ons vervolgens een groot deel van de stad laten zien, over de historie verteld en vooral veel laten weten over de complexe economie en politiek die doordrongen is in jet dagelijks leven van iedere Argentijn. Jong en oud. Best zonde eigenlijk. We hebben heerlijk met hem gegeten in een prachtig restaurant, en daarna veel te veel ijs naar binnen gewerkt. Mochten we later nog naar mendoza terugkeren, dan maakt hij meer tijd voor ons vrij. Rond een uur of 1 's nachts heeft hij ons weer bij het hotel afgezet en gaan we slapen. De bus naar Santiago (Chili) vertrekt namelijk al om 07:30!!